Veelgemaakte fouten bij het aanvragen van een Indonesië visum

Je ticket naar Indonesië is geboekt, je slippers liggen al klaar en je hebt zelfs al geoefend met ‘terima kasih’. Maar dan komt het… het visum. En gek genoeg is dat vaak de plek waar het misgaat. Daarom neem ik je in deze blog mee langs de meest gemaakte fouten bij het aanvragen van een Indonesië visum, zodat jij straks gewoon zonder stress naar Bali kunt vliegen.

Verkeerde visum kiezen en denken dat alles wel goedkomt

Een van de grootste valkuilen? Denken dat er maar één soort visum bestaat. Spoiler alert: nee, dat is niet zo. Er zijn toeristenvisa, visums voor zaken, sociale bezoeken, werk, studie en dan heb je ook nog het visa on arrival. Mensen klikken vaak zomaar eentje aan en denken: “Zolang ik maar naar het strand kan.” Maar ja, dat strand kan ineens een cel worden als je visum niet klopt. Oké, dat is overdreven, maar problemen krijg je wel.

Sommige mensen boeken zelfs een visum voor 60 dagen, terwijl ze maar twee weken gaan. Of juist andersom: ze denken met het visa on arrival zes maanden te mogen blijven. Niet dus. Dat ding is maar 30 dagen geldig, verlengbaar met nog eens 30. Als je langer wil blijven, moet je een heel ander proces in.

Als je zeker wilt weten welk visum je nodig hebt, check dan betrouwbare bronnen zoals Visum voor Indonesie. Daar staat precies uitgelegd welke visums er zijn en voor wie ze bedoeld zijn. Zo voorkom je dat je straks op de luchthaven wordt teruggestuurd alsof je een avocado probeert in te voeren op Schiphol.

Slordige fouten op je aanvraagformulier

We snappen het. Je zit vol reiskriebels, je hebt je paspoort in de ene hand, je smoothie bowl in de andere, en ergens daartussen probeer je een visumaanvraag in te vullen. Maar dan glipt er ineens een typfout in je naam. Of je vergeet een lettertje in het paspoortnummer. En geloof me: ambtenaren in Jakarta lachen daar echt niet om. Die sturen je aanvraag net zo vrolijk terug als een boemerang.

Een veelvoorkomende blunder is het uploaden van een wazige of incomplete pasfoto. Denk: half hoofd, zonnebril nog op, hond op schoot. Ja, dat soort dingen gebeuren echt. De eisen zijn streng: witte achtergrond, neutrale blik, geen schaduwen, geen filters (sorry Instagram). Als je foto niet voldoet, wordt je hele aanvraag geweigerd.

Nog een klassieker is het verkeerd invullen van de verblijfsgegevens. Mensen zetten dan ‘hotel in Bali’, maar dat is net zo vaag als ‘restaurant in Italië’. Je moet écht het adres invullen waar je verblijft, inclusief postcode en telefoonnummer. Anders denken ze dat je maar wat aan het uitvogelen bent – en dat is precies wat ze bij de immigratiedienst níet willen.

Denken dat je alles last minute kunt regelen

We leven in het tijdperk van last-minute boekingen en instant noodles, dus waarom zou een visum anders zijn? Nou, omdat het geen pizza is die je even snel laat bezorgen. Sommige visa voor Indonesië kunnen tot 10 werkdagen duren. En dat is als alles soepel loopt. Dus als je twee dagen voor vertrek nog even je aanvraag start… tja, dan wens ik je veel succes – vanuit je eigen woonkamer.

Wat mensen vaak vergeten is dat sommige visums alleen aangevraagd kunnen worden als je nog buiten Indonesië bent. Dus je denkt: “Ik regel het wel als ik daar ben.” Maar dat werkt dus niet altijd. Dan moet je het land uit om opnieuw een aanvraag te doen. Extra kosten, extra tijd, extra stress.

En dan heb je ook nog de beruchte ’technical errors’. Denk: website ligt eruit, betaalpagina crasht, bevestigingsmail verdwijnt in de spam. Als je daar pas achter komt op de dag voor je vlucht, sta je met je koffers in je hand en een paniekaanval in je hoofd. Regel het dus gewoon op tijd. En check twee keer of je alles hebt ontvangen.

Niet letten op de regels tijdens je verblijf

Stel: je hebt je visum helemaal netjes geregeld. Gefeliciteerd! Maar dan kom je aan in Indonesië en denk je: “Lekker chillen, visum geregeld, ik zit goed.” Totdat je per ongeluk een visumregel overtreedt zonder dat je het doorhebt. Bijvoorbeeld: je volgt online een yoga-opleiding, verdient daar geld mee, en denkt dat dat wel onder toerisme valt. Niet dus. Dan ben je illegaal aan het werk.

Of je blijft te lang. Omdat je dacht dat de verlenging automatisch gaat. Spoiler: dat doet het niet. Je moet zelf naar een immigratiekantoor, formulieren invullen, betalen en wachten. Als je dat vergeet, betaal je per dag dat je te lang blijft een boete. En nee, dat is geen tien euro. Denk eerder aan een etentje in een vijfsterrenrestaurant – per dag.

Sommige mensen nemen ook een binnenlandse vlucht zonder hun paspoort bij zich. Maar dat document moet je in Indonesië áltijd bij je hebben, ook als je gewoon van Jakarta naar Bali vliegt. Word je gecontroleerd zonder paspoort of visumdocumenten, dan kun je zomaar een nachtje op het politiebureau slapen. En daar zijn geen tropische cocktails.